Filmy petersburg

Była jedną z najbardziej wpływowych i jednocześnie budzących skrajne emocje kobiet w dziejach europejskiej polityki. Mowa o Katarzynie II Wielkiej, cesarzowej Rosji, która jako nastolatka przybyła do Petersburga, by poślubić przyszłego cara, Piotra III. Serial opowiada o młodości tej niezwykłej władczyni.

Główną rolę w "Braciach Bloom" gra Rachel Weisz - zdobywczyni Oscara za rolę w "Wiernym ogrodniku". Johnson opowiada historię dwóch młodych braci - oszustów, których życie zmienia się na zawsze, gdy spotykają atrakcyjną Penelope (Weisz). Młoda kobieta zagraża ich pozycji. Próba wykiwania kobiety spełza na niczym. Penelope dołącza do nich i staje się ich partnerem w nowym spisku.

Głównym bohaterem filmu jest znany choćby z „Bezdroży” amerykański aktor Paul Giamatti, który gra tutaj samego siebie. Giamatti rozczarowany swoim życiem i wypalony wewnętrznie, nie potrafi skupić się na swojej najnowszej teatralnej roli w czechowowskim „Wujaszku Wani”. Dlatego postanawia oddać swoją duszę do popularnej ostatnio przechowalni i sprowadzić zamiast niej inną, bardziej pomocną przy jego pracy – duszę z Rosji. Fakt, że dusza Giamatti’ego wygląda jak ciecierzyca to tylko pierwsza z serii ironicznych niespodzianek, jakie czekają na bohatera.

Lato 1981. Leningrad żyje rockiem ze szmuglowanych z Zachodu płyt Davida Bowiego, Blondie, Lou Reeda, T-Rex czy Sex Pistols. Mike jest gwiazdą undergroundowej sceny muzycznej i królem klubu rockowego, gdzie młodzież ma przykazane słuchać koncertów na siedząco i w ciszy. Poszaleć można jedynie za zamkniętymi drzwiami mieszkania, podczas prywatnych występów. Wiktor dopiero zaczyna, ma za to talent, przyciągającą wzrok urodę i pisze świetne teksty. Tych dwóch połączy nie tylko miłość do muzyki, ale i do Nataszy, mądrej i pięknej żony Mike’a. Losy tego trójkąta stanowią centrum „Lata”: czarno-białego (z nagłymi wybuchami kolorów) filmu o miłosnym i artystycznym rozkwicie. Film Kiryła Serebrennikowa zainspirowały autentyczne historie liderów leningradzkich grup: Mike’a Naumenko (Zoopark) i Wiktora Coja (Kino).

Opowieść o dwóch przyjaciółkach, które pragną otrząsnąć się z wojennej traumy, toczy się w 1945 roku w Leningradzie, który dochodzi do siebie po latach oblężenia. Bohaterki „Wysokiej dziewczyny”, Masza i Ija, próbują nie tylko zapomnieć o tym, czego doświadczyły, ale także przypomnieć sobie kim były, nim zardzewiały ich plany, emocje i uczucia. Inspiracją dla młodego reżysera był wstrząsający reportaż noblistki Swietłany Aleksijewicz, „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” i tym, co wspaniały film Bałagowa czyni wyjątkowym, jest właśnie kobieca perspektywa. Reżyser nie skupia się więc na heroicznych wojennych czynach, lecz na nowo definiuje bohaterstwo: jako codzienne drobne zwycięstwa życia nad śmiercią, nadziei nad żałobą, młodości nad dramatycznymi doświadczeniami.

Po pełnym szalonych przygód pobycie w Barcelonie Xavierowi pozostała ogromna radość życia i przekonanie, że najważniejsza jest wolność. Świat wokół Xaviera kręci sie coraz szybciej. Podróże, kobiety, pieniądze... Xavier chciałby mieć wszystko. Być jednocześnie w Londynie, Moskwie, Paryzu i Sankt Petersburgu, kochać Wendy, Celię, Martine, Izabelle...

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Młody, lecz już owdowiały ojciec, były wojskowy, mieszka ze swym synem Aleksiejem, kadetem, w intymnym świecie prywatnych rytuałów i wspomnień. Mężczyźni są sobie tak bliscy, że przypominają raczej braci, przyjaciół, a nawet kochanków. Jednak ich niezwykła bliskość jest źródłem konfliktów. Pomiędzy Aleksiejem i jego dziewczyną, zazdrosną o silną więź pomiędzy mężczyznami, rodzą się nieporozumienia. Tymczasem ojciec zaczyna rozważać wyjazd do innego miasta, który da mu szanse na lepszą pracę i, być może, ponowne małżeństwo. Wahania syna pomiędzy powinnością i ciężarem odzwierciedla mantra, którą Aleksiej wciąż powtarza: "Miłość ojca to krzyż. Kochający syn pozwala się ukrzyżować".

Film przedstawia w jednym ujęciu 300 lat carskich rządów. Bohater filmu, współczesny reżyser jakimś cudem znajduje się w Ermitażu na początku XVII wieku. Spotyka tu cynicznego francuskiego dyplomatę i razem ruszają w podróż w czasie, która kończy się w latach obecnych. Podróżując przez Ermitaż, napotykają historyczne postaci z ostatnich dwustu lat i są świadkami zadziwiających scen, rozgrywających się w imperium carskim.